- lıqqa
- сущ. слякоть, жидкая грязь на земле от дождя или мокрого снега
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
lıqqa — I (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Cəbrayıl, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Salyan, Lənkəran, Mingəçevir, Şamaxı) palçıq. – Bizim küçə lıqqadı, keçməy olmur (Lənkəran); – O, üstünü lıqqıya bulıyıf (Cəbrayıl); – Arabamız lıqqıya batdı (Şamaxı) II (Kürdəmir,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lıqqa — is. Yağmurdan, sulu qardan yerdə əmələ gələn duru palçıq; batdaq, lehmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lığ — bax lıqqa. <Firidun bəy:> Gözünə döndüyüm, faytonu tərpədib böyründən nə tövr ilişdirdisə, təpəsi üstə getdi lığın içinə, ürəyi getdi. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lırtmac — bax lıqqa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti